Baharı görmeden korkun neydi?

Çiçekleri açmaz mı sandın?

Belki sen de haklıydın,

Açtığını gösteremem sandın.

Havalar soğumadan evveldi,

Kimileri, baharı müjdeledi,

Kimileri, eskileri gösterdi.

Onlar, eskisi gibi olacak zannetti.

Sen, bahsetmedeydin baharı,

Bu kez değişecek dedin,

Yeni yeni çiçekler ektin,

Uzun uzun bekledin ve tükendin.

Müjdeciler gelmeye durdu,

Güvendiklerini söyledi dilleri,

Fakat hayret etmedeydi gözleri,

Bu kez onlar, seni ümitlendirdi.

Yorgundun, bitkindin,

Lakin usanmamıştın,

Geliyor, diyerek feryat ettin,

Oturup yaşadıklarına şükrettin.

İmtihandı seninki, bilemedin,

Belki sen de haklıydın, tükenmiştin,

Yeniden, sen de dirilişe geçtin,

Çevrendekilere teşekkür ettin.

Kamil KARAKAŞ, 22 Şubat 2012, 05.27'