O, bir sarhoştu.
Kendi halinde ve başıboştu.

Çoğu zaman aç kalırdı.
Bu sebepten suça bulaşırdı.

Çocukken eline bakardık.
Vicdanımız sızlarsa; harçlık bırakırdık.

Yaşadığı ev de bir viraneydi.
Çileleri yüzünden belliydi.

O, kendi halinde bir sarhoştu.
Yol kenarında canından olmuştu.

Yaşadıklarını, yaptıklarını ona soracaklar…
O sorguda, bizi de sorumlu tutacaklar…

Muallim, ibadetlerine güvenme…
“Sarhoş” diye kimseden yüz çevirme…

Kamil KARAKAŞ, 13 Mayıs 2016, Cuma 00.30'