Bil ki seni çok seviyor,

Seninle iftihar ediyorum.

Sen, gelirken dünyaya,

İsmini en güzellerinden seçtim.

Öğrenmiştim, isimlerin etkilediğini,

Rehber olsun, yol göstersin istedim.

Soramazdım sana, birçok şeyi

Çünkü çok küçüktün, yoktu haberin...

İsmindi... İlk dişin ve ilk kelimelerin...

Derken, koca adam oldun.

Birçok şeyi öğretirken sana,

Şükretmeyi de öğretmeliydim.

Derslerine de çok önem verdim.

Lakin anlamadılar beni, sabrettim.

En iyiyi hedef gösterdim,

Gelişmen için bekledim, destekledim.

Emanettin Rabbimden, çok endişelendim.

Kur'an-ı Kerim, oruç ve namaz,

Mutlaka öğretilmeli, "emanet" eğitilmeliydi.

İngilizce, fen, matematik, şiir ve kitap

Sevdirilmeliydi hepsi, bir de ana dilin...

Biliyorum, kusurlarım çok, günahım da...

Lakin, seni çok sevdim ama kardeşlerini de...

Sen ve diğer kardeşlerin, çok sevimli geldiniz bana,

Annen ve ben, bunun için şükrediyoruz Allah’a...

Kamil KARAKAŞ, 31.01.2015, 06.09'